Hy sit tussen ons in die koets oppad na die koning se paleis. Die paleishekke gaan oop net toe ons indraai in die oprit. Vreemd dink ek, asof hulle ons verwag het, ek kyk vraend na my pa en hy knik vir die wag. Ek probeer so rustig moontlik bly sodat ek nie onnodig die seun onrustig maak nie. Die wiele van die koets knars op die steentjies voor die paleis, ons klim uit en staan in die warm gloed van die oggendson. Die paleistuin blom vrolik en begroet ons met die mooiste blomme en struike. Skoenlappers dartel rond, bye werk onverpoosd in die kelke van die mooiste lelies en rose. Die gras is lowergroen en perfek gesny. Elke keer verbaas dit my hoe perfek alles is.
Ons stap deur die groot saal waar die koning sit, ek kyk stip voor my na die koning en my oog vang die glans van die vloer in die sonstrale wat deur die vensters flits. Hoe boog vensters versier die mure aan weerskante. die koning begroet ons hartlik en beveel die lakei om te gaan. Die koning nooi ons na 'n kleiner vertrek. Ons sit in die diep rooi stoele met hoe rugleunings terwyl die koning met een van die wagte praat. Ek hou die seun dop en sien dat hy ongemaklik senuagtig vroetel met sy hemp. Dit verbaas my dat hy so kalm gebly het en sonder teestribbeling saamgekom het. Dalk het hy besluit hy het nie 'n keuse nie.
Die koning praat rustig met ons en vra dat die wag die seun wegneem sodat hy eers met ons alleen kan praat. Dit duur 'n paar minute voordat die wag terug is en toe eers begin die koning praat. Ek vertel hom alles en maak seker dat ek niks uitlaat nie. Nadat hy na ons geluister het, het hy met die seun gepraat en hom beveel om agter te bly, hy verwag van hom om al sy makkers uit te wys asook die boere en ou vrou wat betrokke is.Ek en my pa kan maar huis toe gaan, hy sal alles verder hanteer. net toe ons by die saal se deur kom roep die koning my terug. Hy bedank my en se ek het goeie werk gedoen, hy sal my laat weet wanneer ek moet inkom vir my volgende opdrag.
Net buite die paleis sien ek dit weer daar in die roostuin, die dame wat dans in wit en ligroos. ek draai om om dit vir my pa te wys en kom agter hy is weg, ek draai onmiddelik om en kyk stip na waar ek haar gesien het,,, sy is ook weg! Dit verstaan ek gladnie van my pa nie, hy kry die onmoontlike altyd reg... verdwyn en verskyn net wanneer hy wil.
Voordat ek in die koets klim kom sit die valkie op my skouer en asof iemand dit vir my se weet ek, ek is nou alleen. Ek sal nou die werk verder alleen moet behartig. Wat het die vreemde vrou met my pa te doen? Ons ry deur die groot hout deure en ek kyk weer hoe stylvol alles gedoen is, perfek asof onwerklik. Op my skoot val 'n enkele roospienk roosblaar...
Geen opmerkings nie:
Plaas 'n opmerking