Ons het in die huis op n plaas in die distrik Petrusville VLV gehad en n asemrowende uitsig het ons begroet...
Ek skryf hierdie sommer so uit die vuis vir Pa en my hartsvriendinne op die groep.
Vir elkeen wat n Pa gehad het en hom moes groet langs n oop graf.
Pa by jou het ek so baie geleer, van die veld, die boerdery, die bossies, van Ganna tot Kapok en al die grassade wat jy my gehelp versamel het vir n skooltaak. Kort en Langbeenboesman wat pienksaadjies maak en teen die skuins stale van die son n kleursimfonie gesprei het oor veld en klip.
Die omgee sal ek nooit vergeet...hoe jy my ver moes aanry skooltoe al was die geld in die bank lankal op.
Vir die dag toe ons jou skape op die trein gelaai het en toe die rekening kom moes Pa inbetaal...eintlik het Pa niks gekry vir die skaap wat met soveel sorg gelaai en versorg is nie.
Ek sal nooit vergeet hoe swaar Pa saam met die diere gekry het nie, die Dikkop, Bloutong en al die peste wat in Levitikus genoem word nie. Hoe ons die lammerooie eie handig laat slaap het in die afdak, met jou eie hande gebou, die garage waar die voertuie moes staan. ek onthou hoe die lammertjies op die sementvloer gegly het. hoeveel gevrek het van die skielike koue na die reen.
Pa ek sal nooit vergeet hoe Pa my probeer beskerm het teen die gevare van die lewe nie, al het dit gelyk of ek nie omgee nie...EK HET OMGEGEE.
Gister se kyk oor die vallei van die eers dorre landskap, waar groen lande nou omgeploeg staan, vol wuifende koring. Dit was eers bossieveld, goeie weiding vir die skaap. Ek wens so ek kon dit vir Pa wys.
Ek sal nooit vergeet na die goeie reens hoe die sprinkaan swerms alles kom opvreet het nie.
Daarom se ek vandag dankie vir n Pa soos myne wat ons laat lag het, laat huil het wat selfs op vyftig op die grens gaan veg het vir n land wat aan sy kinders sou behoort.
Dankie Pa.
Geen opmerkings nie:
Plaas 'n opmerking